Rotary w Polsce
Pierwszy Klub Rotary w Polsce powstał w 1931 roku i działał do wojny. Prezydentem Klubu został Piotr Drzewiecki, Prezydent Warszawy w latach 1917-1921. Przed wybuchem II wojny światowej było w Polsce 11 klubów zrzeszających 225 rotarian – znanych i szanowanych obywateli II Rzeczypospolitej.
W 1940 roku Zarząd Rotary International cofnął karty członkowskie Klubom w krajach okupowanych, w których działalność organizacji społecznych była zakazana.
Próba reaktywacji Klubów po wojnie napotkała na opór władzy komunistycznej. Rozpowszechniano pogląd, że organizacja rotariańska ma charakter paramasoński i bez wdawania się w szczegóły „zagrożenia” dla status quo komunistycznego państwa, uniemożliwiono jej reaktywację.
Po prawie 50 latach i zmianie systemu polityczno-gospodarczego w Polsce zaczęły powstawać nowe Kluby Rotary. Był to rok 1989, w którym Rada Legislacyjna Rotary International usunęła ze statutu zwrot „only for men”, umożliwiając kobietom włączenie się w działalność charytatywną organizacji.
25 czerwca 1989 roku po uroczystej ceremonii czarteru na Zamku Królewskim powstał warszawski Klub Rotariański, który podlegał dystryktowi pokrywającemu południowo-zachodni kraniec Szwecji.
W 1997 roku powstał Polski Dystrykt 2230. W jego skład weszło 39 ówcześnie istniejących klubów. W 1999 roku Dystrykt 2230 przekształcił się w międzynarodowy dystrykt Special Extention Area, zrzeszający 65 klubów z Polski, 35 z Ukrainy i 3 z Białorusi.